فروردین: موقعیت شغلی و حرفهای شما مدتی به بن بست خورده است و بهتراست در این هفته بخشی از زمانتان را به بازنگری کردن استراتژیهای جدیدتان اختصاص دهید. امروز ظاهرا این مشکلات قابل مدیریت هستند، بخصوص اگر که شما سهم خودتان را در این حوادث بیرونی شناخته باشید. شما از همین الان میتوانید اولین مرحله کارتان را آغاز کنید.
اردیبهشت: اگرچه برنامههای بلند مدتتان در ماه گذشته متمرکزتر شده بودند، شما در حالیکه به هدفتان نزدیک میشوید، کم کم از دست این برنامهها خلاص میشوید. شما حالا در مسیر دیگری قرار گرفتهاید، پس در مورد حوزه کاری خود بازنگری کنید و در مقصد نهایی خود تغییراتی ایجاد کنید. اگر تصمیم جدیدتان با تصمیم قبلی کاملا متفاوت بود نگران نشوید. شما چیزهای زیادی راجع به خود و جهان خود یاد گرفتهاید، پس اگر لازم شد آماده باشید که مسیر و روشتان را نیز عوض کنید.
خرداد: سیاره بخت شما یعنی بهرام در موقعیت و مکان خودش ثابت مانده است، اما الان زمان کم کردن فعالیتهای معنوی و مذهبی نیست. برعکس، حوادث خیلی کند و آرام شدهاند ولی شما توانایی این را دارید که خیلی سریع در مورد رابطه این اتفاقات با یکدیگر فکر کنید. با همه این احوال تضاد خیلی شدید که بین دنیای درونتان و دنیای بیرون وجود دارد ممکن است باعث فاصله افتادن بین شما و دوستان یا خانوده تان شود و شکافی که بینتان ایجاد میشود شما را مایوس میکند. ولی واکنش شدیدی نشان ندهید، فشار و کشمکش به طور کامل و خود بخود از بین میرود.
تیر: شما در مورد برنامههای آخر هفته خود مطمئن نیستید. حتی اگر بدانید که چه میخواهید، باز هم میترسید که برای رسیدن به همه آنها وقت کافی نداشته باشید- که البته درست هم فکر میکنید! به جای اینکه از مقدار آنها کم کنید میتوانید بخشی از برنامههایتان را به هفتههای بعد موکول کنید. اگر حس میکنید وقت در حال تمام شدن است نگران نشوید، شما امکانات زیادی پیش روی خود دارید.
مرداد: شما قبل از اینکه از ته دل بخواهید به حرف یا پیامی گوش بدهید، لازم است که این پیام چند بار بهتان گفته شود. منظور این نیست که خیلی کند عمل میکنید. شما فقط خیلی اصرار دارید که فعالیتهای یکنواخت روزمره تان را تغییر بدهید، حتی اگر بدانید این کار بهترین کار مورد علاقه تان نیست. البته هیچ کس دیگری نمیتواند برایتان تصمیم بگیرد، شما فقط باید نسبت به نصیحتها و پیشنهادات گوش شنوا داشته باشید. البته فقط به کسانی که قصد کمک کردن بهتان را دارند اعتماد کنید.
شهریور: شما روز پیچیدهای را پیش رو دارید و دیگران این موضوع را متوجه نمیشوند. چراکه شما موضوعی را پیش خود مخفی نگه داشتهاید که فاش کردنش برایتان بهتر است. ترس شما از متهم شدن شاید مهم ترین فاکتوری باشد که به خاطرش سکوت اختیار کردهاید. به جای اینکه این موضوع را پیش خود تجزیه و تحلیل کنید و کارهای خود را توجیه کنید، فقط حقیقت را فاش کنید. شما میتوانید با رفتار منطقی خود افراد دیگر را شگفت زده کنید، اما مطمئنا فشاری که روی شما است از این به بعد بیشتر خواهد شد.
مهر: شما پروژههای خلاقانه خیلی زیادی دارید که میتوانید رویشان کار کنید، اما باید بدانید که مسئولیتهای شما در جهتی قرار گرفته دارند که نیاز به به کارهای هنرمندانهتر احساس میشود و خصوصا اگر شما کارهایتان را تمام نکرده نباشید فشار زیادی روی خود احساس میکنید. ولی کاری که باید بکنید این است که الان به جز تفریح و خوشگذرانی هیچ کار دیگری انجام ندهید!! بعد از آن توجه کردن به کارهایی که ناتمام گذاشتهاید بهترین کاری است که میتوانید انجام دهید.
آبان: امروز اصلا وقت مناسبی برای برنامه ریزی کردن نیست، بنابراین شما میکوشید که تا جایی که میتوانید خودجوش باشید. این تاکتیک باید خوب کار کند، مگر اینکه افراد دیگر در مورد توانایی و مهارتهایتان ازتان بپرسند و شما تصمیم به عقب نشینی کردن بگیرید. با همه این احوال مجادله کردن هیچ چیز را حل نمیکند. شما میتوانید با تمرکز کردن بر اهدافتان و بی توجه بودن به حرفهای مردم از مجادلههای بیخودی دوری کنید.
آذر: امروز خیلی دلتان میخواهد که کارهایتان را به کنار نهاده و به فکر پیدا کردن تفریح و سرگرمیلذت بخشی باشید. اما مسئولیتهای تان خیلی زیاد است و شما واقعا قادر نیستید ازشان فرار کنید. به همان اندازه که امروز احساس ناامیدی و یاس میکنید، تضمین میکنیم که با استراحت کردن این حالت زیاد دوام نمیآورد. بهترین کار این است که از تفریح کردن صرف نظر کرده و به کارهایتان برسید. شما بعدها هم وقت کافی برای تفریح کردن پیدا میکنید.
دی: شما امروز بین ایدههای بلندپروازانه خود و تکالیف و مسئولیتهای جدیدتان گیر افتادهاید. اگر کارهایتان که روی هم تلنبار شده را به امان خدا ول کنید، دیگر نمیتوانید از هفته جدیدی که پیش رو دارید لذت ببرید. با غر زدن کاری از پیش نمیبرید!! پس کار امروز را به فردا موکول نکنید؛ فقط تمرکز کرده و تا جایی که برایتان امکان دارد به کارهایتان برسید.
بهمن: مذاکره کردن با نهادها و یا سازمانهای مالی ممکن است استرسهای غیرلازمی را در زندگیتان به همراه داشته باشد، اما به این راحتی نمیتوانید از این مذاکرات دوری کنید. شما نباید کارهای خود را به تاخیر بیندازید، اگر کارهای مالی دارید که باید بهشان بپردازید، تا دیر نشده آنها را شروع کنید. فراموش نکنید این جور کارها حتما نباید کارهای جالبی باشند! باوجود این مدیریت کردن مسائل مالی و بدهیهایتان میتواند احساس آسایش و امنیت شما را بیشتر کرده و آسوده خاطرتان کند.
اسفند: تعاملات شما با رئیستان یا فرد دیگری که میتواند روی شما کنترل داشته باشد، شاید به آن نرمی که شما دلتان میخواهد نباشد. اگر شما برای این فرد که قدرت را در دست دارد احترام قائل باشید، دلتان میخواهد از کنترل او چشم پوشی کنید. اما اگر تسلیم فردی شوید که بدون اینکه مهارتهای لازم برای ریاست را کسب کرده باشد بخواهد قدرت خود را به نمایش بگذارد، مطمئنا به مشکل خواهید خورد. از اعتقادات خود دفاع کنید؛ اگر شما به خاطر اینکه آسایش داشته باشید تسلیم شوید، مطمئنا به زودی مشکلاتی مشابه خواهید داشت.
|
گزارشی از برگزاری نشست پرسش و پاسخ فیلم "وقتی همه خوابیم"
بهرام بیضایی: فیلمم دربارهی مجموعه شرایطی است که هیچکس سرجای خودش نیست
:: 13 بهمن 1387 ::
:: بهرام بیضایی در نشست خبری فیلم "وقتی همه خوابیم" - سینما فلسطین - شنبه 12 بهمن 1387 / عکس: وحید شاهوند :: |
بهرام بیضایی گفت: «وقتی همه خوابیم» دربارهی بخشی از فرهنگ ماست. چرا که سینما بازتاب دهندهی بخشی از فرهنگ ماست و دراین فیلم دربارهی فرهنگ سخن میگویم، نه دربارهی اینکه چرا من دراین مدت فیلم نساختهام.
این فیلمساز که ساعاتی قبل در نشست پرسشوپاسخ فیلم جدیداش «وقتی همه خوابیم» در سینما فلسطین سخن میگفت با بیان این مطلب ادامه داد:فیلمنامهی این فیلم پس از «لبه پرتگاه» نوشته شد و معتقدم این فیلمنامه بیش از هرچیز به نخستین فیلم تاریخ سینمای ایران (حاجی آقا اکتورسینما) مربوط است، چرا که این فیلم هم فیلم است و هم پشتصحنه فیلم.
بیضایی اضافه کرد: سهگانهای دارم دربارهی فیلمسازی و سینما که فیلمنامهی «اعتراض»، «لبه پرتگاه» و همین فیلم اخیر را شامل میشود.
او با اشاره به آغاز فیلمسازیاش درسال 49 گفت: زمانی که فیلم «عمو سیبیلو» را تازه ساخته بودم، آذر شیوا اعتراضی کرد که منجر به بستهشدن پروندهی فیلمسازیاش شد. بنابراین همیشه احساس میکردم آغاز فیلمسازی من با اعتراض همراه بوده است و به همین دلیل فیلمنامهی «اعتراض» را دربارهی آذرشیوا نوشتم که به نشانه اعتراض دستاورد یک عمر فعالیت سینماییاش را زیرسوال برد و شروع به «سقزفروشی» کرد. اما نه سینمای فیلم فارسی و نه سینمای روشنفکری هیچ یک اعتراض او را درک نکردند.
بیضایی ادامه داد: بعد از این سهگانه تصور نمیکنم که دیگر دلم بخواهد، دربارهی سینما فیلم بسازم.
او در پاسخ به پرسشی دربارهی رویکردش به مسائل روز و فاصلهگرفتن از ساخت فیلمهای اسطورهای گفت: اگر برایم مجوز بگیرید و سرمایهی آن را تامین کنید، فیلم «دیباچه نوین شاهنامه» یا «طومار شیخ شرزین» را میسازم.
بیضایی گفت: آیا بعد از هشت سال میخواستید باز هم منتظر بمانم تا سرمایهگذاری پیدا نشود که حتی فیلمنامهای مانند «مقصد» را تهیه کند. اگر بعد از این همه سال فیلم نسازم، کمکم فیلمساختن را فراموش میکنم. اما دستکم بعد از 40 سال سینما را میشناسم. اما آیا فکر میکنید از سینما هم نمیتوانم بگویم.
او با اظهار تاسف از فشار سرمایهگذاری و نوعی از نظارت که مشکلاتی را برای تولید فیلم پدید میآورد، بیان کرد: این مشکلات اصلا پیش پا افتاده نیست، وقتی ساخت «لبه پرتگاه» منتفی شد، منتقدان گفتند بیضایی خودش نخواسته فیلم بسازد. چرا باید کسی برای نبوغ او سرمایهگذاری کند. من ادعای نبوغ ندارم. باید دید چه کارگردانی از چه زاویهای به موضوعات نگاه میکند. موضوع فیلم من پیش پا افتاده نیست، شاید من آن را پیش پا افتاده ساختهام.
او با رد این موضوع که فیلم «وقتی همه خوابیم» دربارهی ستارهسازی است گفت: ستارهسازی بخشی از این فیلم است و فراموش نکنیم هیچ بازیگری از مادر، تجاری زاده نمیشود. کسانی استعدادهایی دارند و در شرایطی قرار میگیرند و تبدیل به بازیگر تجاری میشوند، درحالی که شاید استعدادهای نهان دیگری هم داشته باشد.
بهرام بیضایی با رد خطکشی و تقسیمبندی در کار بازیگری تصریح کرد: با این خطکشیها تنها به ادارهی نظارت کمک میکنیم. گفته میشود صدسال سینما داریم، اما سینمای ما آنقدر شکننده است که هنوز مشکلاتی مانند پخش صدای فیلم، تصویر و غیره را پیشرو داریم و اینها مسائلی پیش پا افتاده تلقی میشوند و به ما گفته میشود، چرا به مسائل ماورایی و اسطورهای اشاره نمیکنیم.
او در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر بیان و میزانسنهای تئاتری دراین فیلم گفت: این تقسیمبندیها را درک نمیکنم. اگر در همه فیلمها آدمها لاتی حرف بزنند، آن فیلم واقعی است؟! درحالی که همه مردم در زندگی لاتی حرف نمیزنند.
کارگردان «سگکشی» با بیان اینکه بازی تئاتری و سینمایی وجود ندارد گفت: بازی خوب و بد داریم. نه سینمایی و تئاتری. همینطور میزانسن مناسب و غیرمناسب. از نظر من میزانسنها و بازیهای این فیلم اینگونه درست بود.
این فیلمنامهنویس و کارگردان دربارهی دیالوگنویسی فیلم جدیدش هم توضیح داد: فهم من از سینما اینگونه است که سینما وقت بسیار کمی دارد و هرلحظهای گرانبها است. بنابراین باید بسیار فشرده باشد. اصلا نوکر واقعیت وقتگیر نیستم. ما در زندگی وقت میکشیم. پس آیا باید فیلم هم وقتکشی داشته باشد. درحالی که برای ساخت فیلم تمام زواید را کنار میزنیم، تا کاملا فشرده شود.
بیضایی ادامه داد: شیوه نگاه کردن به گفتوگونویسی در تئاتر و سینما متفاوت است. فیلمهایی داریم که بازیگران آن بسیار پرحرف هستند یا بد و لوس حرف میزنند، اما نمیتوان گفت این فیلمهای واقعیتر یا باورپذیرتر هستند و اصولا نمیتوان تصور کرد که همه فیلمها باید شبیه هم باشند.
بهرام بیضایی در پاسخ به پرسش دیگری دربارهی حدیث نفس خود در این فیلم عنوان کرد: این فیلم حرف دل من نیست. نمیتوان تصور کرد فیلمسازی تنها برای دقدلیاش فیلم بسازد. در تمام این فیلم تلاش کردم قضاوتی دربارهی کاراکترها صورت نگیرد. فیلم من دربارهی خوبی و بدی نیست، بلکه دربارهی خالیکردن زیرپای افراد است. چرا که این موضوع جزیی از فرهنگ ما شده بنابراین فیلم من دربارهی مجموعه شرایط غلطی است که در آن هیچکسی سرجای خودش نیست.
کارگردان آثاری همچون «مسافران» و «باشو غریبه کوچک» در پاسخ به پرسشی دربارهی تهمتهایی که فیلم به مطبوعات و سینما وارد میکند توضیح داد: شما هرگز دربارهی تهمتهایی که سینما و مطبوعات به من زدهاند چیزی گفتهاید؟! مطبوعات و سینما هردو آسیبپذیر و حساس هستند و بههمین دلیل میتوانند وسیلهای شوند برای عوض کردن واقعیت. من دربارهی حساسیت آنها حرف زدهام و تهمت نزدهام.
بهرام بیضایی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: هنوز فکر میکنم فیلمی را که دوست داشتهام نساختهام. اما در امکانات و شرایط فعلی این فیلم بهترین انتخاب من بود. البته از هیچ کدام از آثارم ناراضی نیستم و هیچ کدام را شبیه دیگری نمیدانم. برای من سینما به سینمای اجتماعی و اسطورهای تقسیم نمیشود و از امروز اطمینان دارم در سالهای آینده کسانی هستند که دربارهی وجه اسطورهای همین فیلم بگویند. چرا که هضم فیلم نیازمند کمی زمان است.
او با اشاره به اینکه «وقتی همه خوابیم» شبیه «سگکشی» نیست گفت: از سینمای اسطورهای به سمت اجتماعی تغییر نگرش ندادهام، بلکه وجه اجتماعی در همان کارهای اولیهام وجود دارد. من یک نفر هستم و یک نفر نمیتواند به دو وجه مختلف تقسیم شود، بلکه هر یک از این وجوه آیینهی یکدیگر هستند.
او با اشاره به ساخت فیلم کوتاه «قالی سخنگو» ادامه داد: وقتی که این فیلم را ساختم که اسطورهای هم بود هیچکس دربارهی آن سخن نگفت و کسی نخواست آن را کشف کند. بیایید از این تقسیمبندیها دست برداریم. چرا تصور میکنیم که فیلمساز همیشه باید مطابق میل ما فیلم بسازد و به انتظارات ما پاسخ گوید. درحالی که هر فیلمسازی برای خودش توقعاتی دارد. این فیلم دربارهی واقعیت و صدمهپذیری آن است.
بهرام بیضایی در پاسخ به پرسش یکی از حاضران دربارهی رویکرد سطحی این فیلم به مسائل پشتپرده سینما گفت: هیچ مطلبی در جهان نیست که نتوان دربارهی آن سخن گفت. وقتی دربارهی اساطیر کار میکردم، منتقدان مطالبی نوشتند که تا سالها نتوانستم کار کنم. آنها معتقد بودند که از واقعیت دور هستم. و امروز هم هیچ تهیهکنندهای نیست که بخواهد فیلمی با ابعاد پیچیده اسطورهای بسازد. سینما هنر گرانی است و حتی اداره نظارت هم برای ساخت آثار توصیههایی میکند. ضمن اینکه دربارهی هیچ چیزی نمیتوان به این شکل قاطع قضاوت کرد و به آدمها برچسب زد و موضوعات را برای آنها دستهبندی کرد.
دراین نشست بهرام بیضایی دربارهی استفاده از کتاب شاهنامه در فیلمش گفت: هنگام ساختن فیلم بهدنبال کتابی بودم که هیچ تعبیری به همراه نداشته باشد، بنابراین کتاب بیضرری مانند شاهنامه را انتخاب کردم. اما بعد متوجه شدم میتوان به مفاهیمی از آن رسید. ما مفاهیمی مانند شاهنامه را میخوانیم اما زندگی واقعیمان چیز دیگری است.
سپس مژده شمسایی بازیگر فیلم با ارائه توضیحات کوتاهی دربارهی شیوه بازی خود گفت: سینما کار گروهی است و بازیگران جلوهی بیرونی این همکاری را نشان میدهند، هرچند ساخت این فیلم بسیار سخت بود. اما همکاران بسیار خوبی داشتیم که به ما کمک میکردند.
او ادامه داد: دراین فیلم دو داستان موازی داریم و تلاش شده میزانسنها، شیوه بازیها و حرکت دوربین متفاوت باشد. شاید در بخشی که بازی فیلم در فیلم است، کمی اغراق در بازیها وجود داشته باشد. اما کوشیدهایم بازیها در پشتصحنه روانتر باشد.
سپس علیرضا جلالی تبار، بازیگر این فیلم با توضیحاتی درخصوص شروع کار هنریاش در تئاتر گفت: در این فیلم بیش از آنکه به بازی خودم توجه کنم، به نگاهکردن استاد توجه میکردم. اساسا بازی یکی از مقولات سینماست. در فیلم «سگکشی» جنگ استاد بیضایی را با شرایط میبینیم و دراین فیلم هم درگیریهای اصناف سینمایی را. قرار نبود کسی از قبل چیزی با خودش بیاورد. بلکه تکتک بازیگران کاملا صادقانه بازی کردند.
هدایت هاشمی دیگر بازیگر این فیلم که بیش از ده سال است در تئاتر بازی میکند، نیز بیان کرد: نخستین همکاریام با استاد بیضایی در نمایش «افرا» بود و ایشان در دو همکاریمان علاقهمند بود نقش افراد پیر را بازی کنم.
هاشمی ادامه داد: توصیف بازی تئاتری در سینما تنها در نقدهای سینمایی وجود دارد، در این سالها که تئاتر رونق گرفته برخی از بازیگران سینما در تئاتر هم بازی کردهاند، اما هرگز این نقدها صورت نگرفته که شما سینمایی بازی میکنید. این خطکشیها ساخته دست ما ایرانیها است و در هیچ جای دنیا چنین تقسیمبندیهایی وجود ندارد، چرا که بازیگری، بازیگری است.
او در پایان سخنان خود گفت: یادمان باشد که «اقوام بشر به موجب اخلاق زندهاند»، هیچوقت راضی نباشید آدم بزرگ و یگانهای مانند بهرام بیضایی 8 سال کار نکند. شما دوستان مطبوعاتی قدرت خود را در حمایت از او فراموش نکنید.
شقایق فراهانی دیگر بازیگر این فیلم نیز تنها به گفتن جملهای کوتاه بسنده کرد: همیشه آرزو داشتم در یکی از آثار استاد بیضایی از جلوی دوربین رد شوم و خوشحالم به این آرزو رسیدم.
همچنین محمدرضا درویشی آهنگساز فیلم که پنجمین همکاری خود را با بهرام بیضایی تجربه کرده است هم در سخنانی گفت: کارکردن با بیضایی همیشه از زیباترین تجربههای کاری بنده است. بدون ذهن خلاق و کمکهای مستقیم او نمیتوانم برایشان کار کنم. دراین پروژه سخت هم با همفکری او و همکاری ارکستر ناسیونال اکراین موسیقی این فیلم ساخته شد.
او در پاسخ به پرسشی مبنیبر اینکه برخی از ملودیهای این فیلم یادآور موسیقی «پدرخوانده» است توضیح داد: بهخاطر چند شباهت نمیتوان گفت، ملودی این فیلم از «پدرخوانده» گرفته شده است. البته برخی از کلیشهها کاملا تعمدی است. چرا که در این فیلم دو جنس موسیقی داریم، بخشهایی به فیلم و بخشهایی به پشت صحنهی فیلم مربوط است.
حسام نوابصفوی دیگر بازیگر این فیلم هم توضیح داد: همه عوامل این فیلم بازی خوبی را ارائه دادند و من هم مفهوم خطکشیهای سینمایی و تئاتری را درک نمیکنم.
................................................