نمایش"اتاق شماره 6"

ناصر حسینی‌مهر کارگردان نمایش"اتاق شماره 6": کالبدشکافی بیماران روحی و جهان آن‌ها شنبه 6 آبان 1385   ایران تئاتر -  سرویس خبر

"اتاق شماره 6" یکی از لطیف‌ترین و عمیق‌ترین داستان‌های چخوف است. ناصر حسینی‌مهر، کارگردان، نویسنده و مترجم تئاتر که قرار است نمایش"اتاق شماره 6" از آثار چخوف را در تالار مولوی روی صحنه ببرد، درباره گروه و همکارانش به سایت ایران تئاتر گفت:« یکی از ویژگی‌های اجرای آثار چخوف، داشتن یا تشکیل گروهی یکدست و همدل است تا در طول تمرینات و اجرا از یک روح مشترک و جمعی نسبت به دنیای چخوف برخوردار باشند. اگر چنین گروه یکدستی در اختیار نداشته باشید، در اجرای آثار چخوف بی‌تردید شکست خواهید خورد، به همین دلیل در کنار من، یک گروه کارگردانی متشکل از بازیگران جوان قرار گرفته‌اند و ما سعی داریم فضایی خلاق و صمیمی به وجود آوریم.» وی درباره انتخاب این داستان برای اجرا گفت:«اتاق شماره 6 یکی از لطیف‌ترین و عمیق‌ترین داستان‌های چخوف است که در بسیاری از کشورهای جهان برای صحنه نیز تنظیم شده است. اصولاً داستان‌های چخوف ویژگی‌ها و ظرفیتهای دراماتیک و اجرایی دارند؛ به همین دلیل در بهار گذشته به استاد خسرو حکیم‌رابط‌ آداپتاسیون آن را پیشنهاد دادم. بعد به کمک یکدیگر آن را برای صحنه تنظیم کردیم.» وی افزود:«آن چه از داستان اتاق شماره 6 یا همچنین از نمایشنامه در مرحله اول ممکن است در ذهن مخاطب نقش بندد، روابط غیر انسانی و احمقانه است که در بیمارستانی میان پزشکان و بیماران روحی حاکم است یا حتی اگر کمی پیش‌تر برویم شاید به نظر آید که چخوف به کالبد شکافی بیماران روحی و جهان آن‌ها پرداخته است. اما موضوع مهم و عمیق این اثر چخوف(به طور نمادین) پرداختن و تصویر زوال و انحطاط روحی و اجتماعی در زندگی سرزمین روسیه است. جامعه از هم گسیخته و کهنه، جامعه‌ای که با خاباکو‌ها و لوپاخین‌ها(باغ آلبالو)ی آن با هزار دوز و کلک و دسیسه در پی کسب مدارج جاه طلبانه خویش هستند؛ کسانی که بعدها قرن بیستم را به تمامی تصاحب کردند.» وی حذف زواید صحنه‌پردازی و تاکید بر هنر بازیگری را از ویژگی‌های این اجرا دانست و افزود:«کاراکترهای این نمایش بسیار تیپیکال هستند، به همین دلیل دشواری‌هایی در انتخاب بازیگر داشتیم. در حال حاضر هوشنگ قوانلو، حسن مهمانی، رضا بهبودی، پرویز بزرگی، غلامحسین بهرامی، رضا ثروتی، رسول نوروزی و کامیار محبی در نمایش ایفای نقش می‌کنند.» وی درباره اجرای این نمایش در تالار مولوی تصریح کرد:«از نظر حسی با سالن‌های تو در توی تئاترشهر ارتباط نمی‌گیرم. حتی وقتی در تئاترشهر به تماشای نمایش می‌نشینم احساس عجیبی دارم؛ ‌حس‌ می‌کنم در یک انباری حبس هستم یا تصویر پارکینگی پر از اتومبیل در ذهنم زنده می‌شود. گاهی اوقات هم به یاد پناهگاه‌های تاریک جنگی با دیوارهای سخت سیمانی می‌افتم که نمی‌توان در گوشه‌ای از آن یک گلدان شمعدانی گذاشت؛ اما تالار مولوی این گونه نیست، هنوز هم وقتی گذرم به این تالار می‌افتد، یاد اجراهای ناب و به یادماندنی 40 – 30 سال پیش می‌افتم.» وی ادامه داد:«علاوه بر این، تالار مولوی برای طراحی صحنه اتاق شماره 6 کاملاً مناسب است.» اتاق شماره 6 از سوم دی ماه،‌ ساعت 30/17 در تالار مولوی اجرای خود را آغاز می‌کند