هنر )

(محمد مهدی قاهری )

صبا هنر (سینما / تئاتر / هنر )

(محمد مهدی قاهری )

تسلیت

شهادت مظلومانه امام جعفر صادق (ع)

بنیان گذار مذهب شعیه را تسلیت میگوییم

محمد مهدی قاهری و علی برنجیان شنبه 4 آبان‌ماه سال 1387 ساعت 16:19

نظرات 1 + ارسال نظر

سام شنبه 4 آبان‌ماه سال 1387 ساعت 17:01

سامان نامی ز شهر شیراز --- شیرین پسری الهه ی ناز
از عمرو گذار روزگاران --- برداشته شانزده بهاران
چشمش به مثال شعله ی نور --- میزد ره رهروان مخمور
گیسو سر دوش دخترانه --- میبرد دلت چو دام و دانه
قد سرو و جبین چو ماه و مهتاب --- لب همچو انار سرخ و پر اب
محبوب دل زنان مه رو --- کز جان بشدند عاشق او
او داده در این میان دل و دین --- بر نو پسری ز شهر قزوین
کو نیز جوان دلبری بود --- خوش خلق و متین بنام مسعود
همراه بدند ایندو با هم --- در بازی و عیش و شادی و غم
تا قد و بر و جمال مسعود --- از قلب پسر قرار بربود
ان صبر و قرار کز کف اش رفت --- از خاطره ایست که بر سرش رفت
هر جمعه به رسم سال و ایام --- روز فرح است و وقت حمام
ان جمعه بگفت او به سامان --- از گرمی و دود و دم فراوان
بر خیز رویم سوی حمام --- شوییم تن و شویم خوشکام
این گفته همان و ان دیگر --- بودند به نمره لنگ در بر
در قفل و بخار اب و تن لخت --- سامان نبدی بدین روش اخت
گه نیز نگاه گرم مسعود --- بر دوش و برش چو پیرهن بود
بر تن عرق و به سر خیالات --- لنگش به برو پر از سوالات
کاین تازه جوان نیم تن لخت --- از من چه خیال در سرش پخت
باری تن خویش را بشستند --- هی سنگ و رشول و اب جستند
گاهی به سکوت و گه به اواز --- هر کس نگهی بداد پرواز
پا تا سر هم نگاه کردند --- در فکر بسی گناه کردند
خوابید کف حمام مسعود --- بر بست دوچشم و خوابش بربود
گویی که هزار ساله خواب است --- یا مست و خراب از شراب است
لنگش به رهی کنار و زان زیر --- سر کرده برون کلاهک کیر
سر گرد و درشت و خون گرفته --- خیسی به لب و جنون گرفته
می برد ز دل قرار سامان --- این کیر کشیده سر ز دامان
انقدر شرر به جان او ریخت --- چشم و نگهش به کیر اویخت
تا سر ز هوس خراب گردید --- زیرو زبرش پر اب گردید
خیس از سر شهوتی نفس گیر --- خم گشت که بوسد از سر کیر
مسعود تکانکی به خود داد --- وارام به روی وی بر افتاد
او نیز ز ترس و هول تن زد --- زد چشم و به خواب خویشتن زد
با چند تکان و غلت دیگر --- خفتند دو نوجوان برابر
لب روی لب و به هم فشرده --- دست از کمر و میان گرده
این زان دگری نفس گرفته --- او خایه این بدست گرفته
خوردند هزار پیچ در هم --- سیراب نمی شدند ازهم
میجست در این میانه خشنود --- سامان به دو دست کیر مسعود
تا انکه به جهد و سعی بسیار --- با کیر عزیز کرد دیدار
بگرفت میان دست و نالید --- بر چشم و دهان خویش مالید
گفتا که تو را چنان بلیسم --- دانی که چه سان به تو حریصم
تا کرد دهان به روی او باز --- مسعود چپاند بی قر و ناز
تا بیخ گلوی او فرو کرد --- بنیاد جوان زیرورو کرد
میخورد و به ناله باز میگفت --- این جمله به سوزو ساز میگفت
بسیار ز تو شنیده بودم --- نزدیک ولی ندیده بودم
این گرمی و این حرارت از تو --- بردارو ببر بکارت ازتو
دل از تو دگر نمی توان کند --- مهر تو فکند بر دلم بند
اکنون که تو در دهان گرفتم --- کامی است که از جهان گرفتم
انقدر مکید و گفت زینسان --- که اب از سر کیر شد نمایان
پر گشت دهان و صورت از اب --- ابی که ورا نمود بی تاب
مسعود که مست از هوس بود --- اینگونه ورا دگر نه بس بود
میخواست که از پس اش بگاید --- کار نشده عمل نماید
تا شاه پسر به خود بیاید --- یک کون تمیز از او بگاید
پس دست به لنگ او فرو کرد --- ان یار عزیز پشت و رو کرد
خواباند گل شکفته بر روی --- ان یار عزیز نازنین خوی
وان کون چو غنچه تازه و تنگ --- میگفت بکن بکن به اهنگ

سامان