یاد از اشعار قدما

ره رو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود  

                                                   ره رو آن است که آهسته و پیوسته رود

تمنای نیاز از حضرت حق

ای آنکه به ملک خویش پاینده تویی   در ظلمت شب .صبح نماینده تویی  

کار من بیچاره قوی بسته شده          بگشای خدا یا که گشا ینده تویی

نجوا ی دل

در ازل پر تو حسنش ز تجلی دم زد      عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

خود مونیم ها  به هیچ چیز و هیچ کس جز ذات اقدس باری تعالی نمیشه دل بست و عاشق شد .

همه چیز فانی و زدست رفتنی است . پس باید کوشید تا با هنر سرچشمه گرفته از لطف الهی ماندگار و پاینده بود و خدمت کرد .  هنر سرچشمه اش لطف و عنایت الهی است . پس از او هنر آموزید که خدا بر ترین منبع و ماخذ هنر است .